V Przegląd Teatrów Alternatywnych 2005
4-8 listopada 2005


4 listopada '05. Galeria Echo (Kinoplex) i Aula Plastyka

godz. 14.00 Teatr Ecce Homo - Kielce ( Galeria Echo)
"Manekiny" reż. Aleksandra Jaworska

godz. 17.00 Teatr Zielony Wiatrak - Sopot (Aula Plastyka)
"BRh+" reż. Ewa Ignaczak. scen. i wyk. Marek Brand

odz. 18.30 Teatr Terminus a Quo - Nowa Sól
"Szkoła Czarownic" reż. Edward Gramont

5 listopada'05 Aula Plastyka

godz. 16.00 Teatr Wiczy - Toruń
"Cesarz" (spektakl premierowy) reż. Romuald Wicza - Pokojski

godz. 18.00 Janusz Stolarski - aktor Teatru Ósmego Dnia - Poznań
"Zemsta czerwonych bucików" realizacja J. Stolarski i S. Chwastowski

godz.19.30 Teatr Faza Lustra (Stowarzyszenie Artystyczne Ecce Homo)- Kielce
"Krem z Pomidorów, czyli s(po)tworzenie Ewy" reż. Karolina Krawczyk

6 listopada'05 Aula Plastyka

godz. 16.00 Janusz Stolarski - aktor Teatru Ósmego Dnia - Poznań
"Ecce Homo" reż. J. Stolarski

godz. 18.30. Kompania Teatralna Banda Oszustów - Słupsk - Kalisz
"Das Kuchendrama, czyli dość niesmaczna wariacja na temat
"Matki" Witkacego w czterech koszmarnych częściach"
reż Otto Miedziewski

7 listopada'05 Teatr "Żeromskiego"

godz. 18.00 Teatr Academia - Warszawa
"Nieprzemijający urok zachodów słońca" reż. Roman Wożniak

8 listopada'05 Teatr "Żeromskiego"

godz.18.00 Stara ProchOFFnia - Warszawa
"norwey, today" reż. Piotr Łazarkiewicz
(w rolach gł. Maria Seweryn i Rafał Mohr)

Ponadto w programie:

5 i 6 Listopada'05 w godzinach przedpołudniowych
Warsztaty teatralno- choreograficzne prowadzone przez Dorotę Porowską i Tomasza Rodowicza (aktorów Ośrodka Praktyk Teatralnych "Gardzienice").
(inf. i zapisy pod numerem 698-355-163)

5 i 6 listopada'05 ok. godziny 17.00 w holu "Plastyka" - koncerty Piotra Kędziory (5.listopada) i Franciszka i Filipa Tuza (6.listopada)


Wstęp na wszystkie spektakle w ramach V Przeglądu Teatrów Alternatywnych
BEZPŁATNY
Obowiązują "wejściówki". Do odebrania w dniach 2 - 3 listopada'05 w godz.16.00-18.00
W "Plastyku" ul. Radiowa 3 . 4-6 listopada przed spektaklami w "Plastyku"
7 i 8 Listopada w Teatrze "Żeromskiego"


WSPÓŁORGANIZATORZY:
Państwowe Szkoły Sztuk Plastycznych
Teatr im. Stefana Żeromskiego
Studenckie Centrum Kulturalne Politechniki Świętokrzyskiej

SPONSOR GŁÓWNY - Wydz. Edukacji, Kultury i Oświaty Zdrowotnej Urzędu Miasta w Kielcach

Sponsor warsztatów - Urząd Marszałkowski

Patronat medialny: TVP 3, RADIO KIELCE, ECHO DNIA

INORMACJE pod numerem 698-355-163. www.eccehomo.pl

ZAPRASZAMY!!!

TEATR ZIELONY WIATRAK MARKA BRANDA - Sopocka Scena Off De Bicz - Sopot
TEATR TERMINUS A QUO - Nowa Sól
TEATR ECCE HOMO - Kielce
TEATR WICZY - Toruń
JANUSZ STOLARSKI - aktor Teatru Ósmego Dnia z Poznania
TEATR FAZA LUSTRA Karoliny Krawczyk - Kielce
COMPANIA TEATRALNA BANDA OSZUSTÓW (Teatr Rondo-Słupsk i Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu)
TEATR ACADEMIA - Warszawa (Praga)
STARA ProchOFFnia - Warszawa
Warsztaty teatralno - choreograficzne



TEATR ZIELONY WIATRAK MARKA BRANDA - Sopocka Scena Off De Bicz - Sopot

Rozpocząl swoją działalność w 1994r Jego założycielem jest Marek Brand. Dramaturg,, reżyser, aktor. Autor szesnastu tekstów scenicznych, wystawianych przez Teatr Zielony Wiatrak, a także inne teatry alternatywne. Do realizacji swoich scenariuszy zaprasza młodych aktorów trójmiejskich teatrów niezależnych i zawodowych.
Laureat wielu nagród za scenariusz i reżyserię. Od grudnia 2003r. współtwórca Sopockiej Sceny Alternatywnej.

"BRh+" (premiera luty 20005r..) reż. Ewa Ignaczak, scen. i wyk. Marek Brand.

Monodram "BRh+" to kontynuacja owocnej współpracy Ewy Ignaczak i Marka Branda podjętej przy spektaklu "Dyskretne układy dynamiczne". "BRh+" zaczyna się tam, gdzie "Układy" się kończą" - deklaruje autor tekstu i aktor Marek Brand. "Dyskretne układy dynamiczne" opowiadały o walce z wewnętrznym "ja", z własnym cieniem według terminologii jungowskiej. Walka ta zakończyła się powodzeniem. W nowym tekście bohater stoi wobec innej siły, dużo bardziej obezwładniającej i niezależnej od niego, a jednocześnie wewnętrznej i niemożliwej do pokonania. Siły, która wpływa na jego codzienne życie i predestynuje do odgrywania konkretnych ról. W spektaklu metaforą tej siły jest grupa krwi. Zgodnie z popularnymi ostatnio teoriami grupa krwi wpływa na charakter swojego właściciela. Grupa "O" jest najbardziej pierwotną, grupą krwi pierwszych ludzi, drapieżnych łowców, skłania do myślenia mitycznego i tęsknoty za łącznością z kosmosem. Grupa A to krew spokojnych rolników, uprawiających wytrwale i systematycznie swoje pola, pewnych i godnych zaufania. B - wędrujących pasterzy, którzy potrafią dostosowywać się do każdych warunków, odpornych i lubiących samotność.

(z materiałów teatru)



TEATR TERMINUS A QUO - Nowa Sól

Teatr powstał 1976r. i jest autoportretem jego twórcy i założyciela Edwarda Gramonta. By dokonać dzieła swego życia potrzeba było blisko 140 premier, na które składają się widowiska uliczne, spektakle kameralne, a nawet przedstawienia medytacyjne. Od początku swego istnienia "Terminus a Quo" był teatrem niepokornym, poszukującym, eksperymentującym - przekraczającym sztywne ramy teatralne. W ten sposób osiągnięty został cel w postaci charakterystycznej poetyki i niepowtarzalnego klimatu wyróżniającego ów zespół w szerokiej plejadzie amatorskich i alternatywnych teatrów..
Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany. Nieustannie w podróży i na walizkach ,dał się poznać publiczności w ponad 170 miejscowościach w kraju, w Niemczech i na Litwie.

"SZKOŁA CZAROWNIC" (premiera 1978r.) scen. i reż. Edward Gramont
lit. Per Lagerkvist- "Kat", Malcom Lowry - "Pod wulkanem", Gabriel Garcia Marguez- "Szarańcza", Hugo Claus - " Apel do ludności", Dylan Thomas - "Gość", "Drzewo"

Niewątpliwą zaletą tego spektaklu jest jego wielopoziomowość z zaskakującymi rozwiązaniami formalnymi. Niebanalna literatura gwarantuje szacunek dla myśli i słowa.(…)
Mówi się tu o rzeczach ważnych , o Bogu, ludzkości i czarach. Tak naprawdę to ten spektakl jest o Ostatniej Wieczerzy - jest to ostatnia wieczerza aktorów, widzów fantomów i nabrzmiałych treści. Ostatnia wieczerza kata, głównej postaci dramatu, bo to właśnie kat wygłasza tu tyradę przeciw ludzkości, sam będąc jedynie narzędziem.

(z materiałów teatru)



TEATR ECCE HOMO - Kielce

Powstał w 1996 roku z inicjatywy nieżyjącego już artysty plastyka- Tadeusza Maja, ówczesnego dyrektora Państwowych Szkół Sztuk Plastycznych w Kielcach.
Spektakle Teatru Ecce Homo łączą wszelkie dziedziny sztuki :ruch, plastykę, muzykę taniec i tekst. Teatr tworzą ludzie młodzi-uczniowie szkół średnich i absolwenci. To oni są aktorami, scenografami, wokalistami, reżyserami i autorami sztuk reprezentujących zespół. Wystawiane są tylko spektakle autorskie. Jest jedną z niewielu grup teatralnych , a być może jedyną w Polsce, gdzie w większoœci swoje artystyczne projekty realizują ludzie bardzo młodzi. Celem tej grupy jest tworzenie i rozwijanie wszelkich form artystycznych wyrażających potrzebę humanizowania świata, uwrażliwienia na krzywdę, cierpienie, samotność, zagubienie, przemoc i obojętność.

"MANEKINY" (premiera październik 2005r) choreografia i reż. Aleksandra Jaworska

"Spektakl o otwartej formie taneczno - ruchowej, opowiadający o tym, co dzieje się w umyśle człowieka w czasie nieświadomego "uśpienia" i "przebudzenia".
To odkrywanie swojej świadomości poprzez obserwowanie świata na zewnątrz i wewnątrz siebie. To ukazanie współczesnego człowieka uwikłanego w pędzący świat cywilizacji.
Przedstawiam paletę uczuć od lęku, samotności, zagubienia, aż do radości, oraz próbę odnalezienia się wśród idealnych manekinów.
"Manekiny", to w końcu tytuł wiersza Haliny Poświatowskiej, który był jedną z inspiracji do zrealizowania tego spektaklu"

Aleksandra Jaworska



TEATR WICZY - Toruń

Teatr Wiczy istnieje od czternastu lat. Został założony w Brodnicy. Założycielem, a zarazem osobą, która do dnia dzisiejszego prowadzi teatr i reżyseruje jego spektakle, jest Romuald Wicza - Pokojski. Kilka lat temu zespół przeniósł się do Torunia. Jego członkowie twierdzą, że specyfikę ich artystycznej aktywności najlepiej oddaje termin "teatr poszukujący". Zasadność jego użycia potwierdza choćby wielość form, jakie uprawia toruński zespół . Teatr zrealizował 21 spektakli scenicznych i plenerowych, oraz kilkanaście happeningów. Grupa występowała w kilkudziesięciu miastach w Polsce, a także w Danii, Chorwacji i na Litwie. Jest zdobywcą maltańskiego Offeusza , nagrody dla najlepszego spektaklu Malty Off na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym MALTA 2000 w Poznaniu . Głównym adresatem ich spektakli jest, jak twierdzi Wicza - Pokojski, "człowiek obdarzony wrażliwością i skalany myślą, który ma (będzie miał) wpływ na kształt naszych przyszłych chwil." Punktem wyjścia do ich przedstawień jest po prostu świat w jakim żyją:" Problemy, kompleksy, niepowodzenia stwarzają nasze postacie - te w życiu i te na scenie.(…)"

(z materiałów teatru)

"CESARZ" - scen. i reż. Romuald Wicza- Pokojski.

Premiera Spektaklu odbędzie się w Kielcach w ramach V Przeglądu Teatrów Alternatywnych



"W pewien majowy wieczór odepchnąłem wszystkie możliwe pragnienia.
Pomyślałem, że zmiana już blisko
Pomyślałem, że nadchodzi czas nowego cesarstwa.
Mit i wielkość i ...nic
Pragnienie najwyższej rozkoszy już było
Zwycięstwo już jest.
Kim być żeby być Cesarzem
Kim być jeśli jest się Cesarzem
(......)
W pewien majowy wieczór zadałem sobie pytanie.
Co chcą osiągnąć ci, którzy osiągnęli wszystko.
Ci, którzy mogą nazwać się Cesarzem
Siedziałem i piłem kakao, a w głowie zaświtała mi myśl….


(z materiałów teatru)



JANUSZ STOLARSKI - aktor Teatru Ósmego Dnia z Poznania

Aktor, absolwent PWST im .Solskiego w Krakowie. W latach 1990 - 2002 aktor Teatru Polskiego w Poznaniu. Od 2000 do dziś gościnne występy w Teatrze STU w Krakowie.
Jest twórcą monodramów "ECCE HOMO" Fryderyka Nietschego w przekładzie Leopolda Staffa, i "Zemsta czerwonych bucików Philipa- Dimitii Galasa, w przekładzie Sławomira Chwastowskiego, nagrodzonych na wielu festiwalach m.in.: Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu (1991), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Jednoosobowych w Mińsku(1996), Grand Prix Geras, Nagroda Wrocławskiego Informatora Kulturalnego na Wrocławskich Spotkaniach Teatrów Jednoosobowych (1995)

(...) "ECCE HOMO" (premiera 1991r.)

w realizacji tego aktora to spektakl pulsujący wszystkimi niepokojami naszych czasów, charakteryzujący się zachwianiem świata wartości, pomieszania ludzkiego szaleństwa z ludzkim geniuszem, zapasów emocji z rozumem, swoistą zbiorową schizofrenią.
Aktor wciąga widza w samo centrum gwałtownego cyklonu, szalejącego wokół i w nas. Gdyby w ramach 15. WROSTJA pojawił się tylko ten spektakl, warto by było je zorganizować."

Tadeusz Burzyński ("Gazeta Robotnicza" listopad 1991r.)

"ZEMSTA CZERWONYCH BUCIKÓW" (premiera 1995r.),

to monodram przetłumaczony specjalnie dla Janusza Stolarskiego. Jest to dramat muzyczny, choć nie została napisana do niego żadna tonacja nutowa. Muzyką jest sam aktor, wypowiadany przez niego tekst i czynności, które wykonuje. Opowiada historię aktora pracującego w show biznesie, aktora, który kiedyś był "słynną dziecięcą gwiazdą…." Oczekiwanie na wielki sukces stają się powodem psychicznej dezintegracji bohatera, który nie może uwolnić się od śpiewanej w dzieciństwie piosenki o czerwonych bucikach "

(z materiałów teatru)



TEATR FAZA LUSTRA Karoliny Krawczyk działający przy Stowarzyszeniu Artystycznym Ecce Homo - Kielce

Pierwsze swoje fiksacje teatralne Karolina Krawczyk ( absolwentka IV L.O. im. Hanki Sawickiej w Kielcach) realizowała od 1998 roku jako aktorka Teatru Ecce Homo
W 2002r. deski tego teatru uniosły jej pierwszą próbę reżyserską- autorski spektakl "Krucjata1212".
Poszukiwania plastyczne, poetyckie, warsztaty aktorskie, oraz studia na kierunku
Wiedza o Kulturze na Uniwersytecie Warszawskim zaowocowały powstaniem Teatru Faza Lustra, jako pola niezależnych poszukiwań i zacieśniania własnej specyfiki.

"KREM Z POMIDORÓW, czyli S(PO)TWORZENIE EWY (premiera kwiecień 2005r.) scen. i reż. Karolina Krawczyk, muz. Piotr Kędziora

To spektakl na trzech aktorów. Słowo o statusie momentami postdramatcznym utrzymane w poetyce "kulinarnej" z podtekstem erotycznym. Obraz powtarzalny i schematy rytmiczne. Jest to opowieść o człowieku (płci żeńskiej) jako wypadkowej emocji i postaw przeciwstawnych, bierności i działania, chęci budowania i niszczenia, przyjmowania i podważania, kochania i upokarzania, tworzenia i przepotworzenia….
Spektakl podejmuje problem zagubienia i szukania…istoty i sensu "bycia" (kobietą, człowiekiem, teatrem) z otwartym zakończeniem.

(z materiałów teatru)



COMPANIA TEATRALNA BANDA OSZUSTÓW (Teatr Rondo-Słupsk i Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu)

Swoją nazwę wzięła od wszystkich tych biednych artystów teatralnych, którzy grając niegdyś w Europie, a w szczególności w elżbietańskiej Anglii pozbawieni byli protekcji zamożnych. Będąc poza nawiasem społeczeństwa i poza jego zasadami postrzegani byli jako grupy " oszustów" i "włóczykijów".
Filar zespołu aktorskiego to Caryl Swift i Marcin Bortkiewicz.
Caryl Swift - absolwentka Wydz. Teatru i Filmu Uniwersytetu Walijskiego w Aberstwyth. Jest aktorką i autorką angielskojęzycznych wersji przedstawień Bortkiewicza oraz teatrów Kana, Provisorium i Cogitatur. Współpracuje z Teatrem Rondo i Otto Miedziewskim od 1992r.
Marcin Bortkewicz , absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Aktor i scenarzysta. Od 1991r. działający w Teatrze Rondo w Słupsku. Laureat ponad 40 nagród ogólnopolskich i międzynarodowych..
"Compania…."we wrześniu tego roku, na bliżej nieokreślony czas "wyemigrowała" do Kalisza, pod skrzydła Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego

"DAS KUCHENDRAMA, czyli dość niesmaczna wariacja na temat "Matki" Witkacego w czterech koszmarnych częściach". (premiera 2003r.) reż Otto Miedziewski scen. Marcin Bortkiewicz, muz. Leszek Kołakowski

"Reżyser przedstawienia Otto Miedziewski zapowiada " Przedstawienie jest efektem swobodnej, podkreślam swobodnej gry z dramatem Witkacego. Wielokrotne próby opracowywania różnych wątków tego dramatu wciąż nie odpowiadały wymaganiom przedstawienia jako takiego. W końcu Marcin Bortkiewicz zaproponował czteroczęściową kompozycję na dwoje aktorów w formie wariacyjnej: apokryf pod tytułem "Das Kuchendrama", eksponując swoistą psychomachię matki i syna. Stacza się to w stronę postmodernistycznej i rekonstrukcyjnej wizji świata, w którym "Świństwo równomiernie rozpełza się wszędzie" Słowo "wolność" jest dzisiaj słowem ,którego sens jest zagubiony. Dzięki teatrowi chcemy odnaleźć przestrzeń wolności"

(łuk, Gazeta Wyborcza 2003r.)



TEATR ACADEMIA - Warszawa (Praga)

Założony w 1992 roku przy katedrze scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie przez Romana Woźniaka.
Przedstawienia Teatru "Academia" łączą narrację wizualną z muzyką, ruchem i tańcem. Świat kreowany przez teatr, przywołuje ulotne wspomnienia, marzenia i mity.
Teatr ogniskuje działania licznych środowisk twórczych Pragi, animując coroczny festyn artystyczny pt. "Sąsiedzi dla sąsiadów". W ten sposób stanowi unikalny przykład połączenia aktywności ambitnej artystycznie, poszukującej, eksperymentującej z działalnością lokalną, pro-społeczną, w trudnej, "zaniedbanej" dzielnicy.

"NIEPRZEMIJAJĄCY UROK ZACHODÓW SŁOŃCA" (premiera listopad 2004)

w reż. Romana Woźniaka urzeka pięknymi obrazami. Niewiele pada tu słów. I raczej nie są dla widzów słyszalne, dobiegają cicho z oddalenia(….). Autorzy przedstawienia przyznają się do inspiracji malarstwem Edwarda Hoppera., wyraźnie zresztą widocznej.
Spokojne tempo spektaklu skrywa w sobie ludzki lęk przed samotnością i chęć zaistnienia wobec innych ludzi. Powtarza się motyw lustra, teatru, tańca wykonywanego jako manifestacja swojej cielesności. Sterylnie tu i czysto, pięknie, przyjemnie, ale na dobrą sprawę nieco strasznie (….)"

Piotr Piber ("Didaskalia" Grudzień 2004r.)



STARA ProchOFFnia - Warszawa

W budynku zabytkowej Bramy Mostowej, skupiała w czasach świetności wybitnych wykonawców z warszawskich teatrów. Ostatnio pojawili się zapaleńcy, którzy postanowili przywrócić Starą Prochownię teatromanom i założyć nową scenę teatralną "SCENA WSPÓŁCZESNA - TEATR STARA ProchOFFnia". Prezentowany tam jest współczesny repertuar dramatyczny, adresowany do młodej widowni.

"norway today" na podst. dramatu Igora Bauersima reż. Piotr Łazarkiewicz
(w rolach głównych - Maria Seweryn i Rafał Mohr)

To strona internetowa poświęcona turystyce i urokom norweskich fiordów. Tam właśnie na czacie poznali się młody Norweg i Austriaczka.(…)
Oni i ich autentyczna historia stały się tematem dramatu Bauresimy.
August i Julia należą do pokolenia 20 -30latków. Żyją w dostatnim i sytym świecie - materialnie nie brakuje im niczego - nie wiemy o nich nic ponad to, że oboje twierdzą, ,że ich życie nie ma sensu. Całym dniami siedzą przed komputerem, a ich kontakty z otoczeniem ograniczają się jedynie do czatów i maili.
Pierwszym tak naprawdę intensywnym kontaktem z rzeczywistością będzie wyprawa na fiord po to ,by umrzeć…..
Jak mówi sam Bauresima "norwey today" , to historia dwojga ludzi, którzy udają przed sobą odrobinę za dużo.

(z materiałów teatru)



Warsztaty teatralno - choreograficzne

Prowadzone przez Dorotę Porowską i Tomasza Rodowicza, twórców Stowarzyszenia Teatralnego "Chorea", wcześniej aktorów Ośrodka Praktyk Teatralnych "Gardzienice".
Zajęcia warsztatowe odwołują się do pojęcia antycznej chorei czyli trój-jedni słowa, muzyki i ruchu i poświęcone są rozwijaniu odpowiednich środków ekspresji aktorskiej.
Przedmiotem szczególnego zainteresowania Stowarzyszenia "Chorea" są chóry dramatów antycznych, opracowywane w oryginalnej wersji językowej z uwzględnieniem wszelkich zalet starożytnej greki, jako języka o dużym potencjale rytmicznym, melodycznym i energetycznym. Na zajęciach można sprawdzić swoje zdolności ruchowe, muzyczne, rytmiczne, oraz umiejętność pracy w zespole.
(Szczegółowe informacje pod numerem 693 355 163)





Zielony Wiatrak - BRh plus



Terminus a Quo - Szkoła czarownic



Teatr Wiczy - Cesarz



Piotr Kędziora



Janusz Stolarski - Zemsta czerwonych bucikow



koncert Franciszka Tuza



Banda oszustow - Das Kuchendrama



Teatr Academia - Nieprzemijajacy urok zachodow Słońca



Stara ProchOFFnia - Norwey today



Teatr Wiczy - Cesarz





Copyright (c) 2005 Wojciech Habdas. All rights reserved.
All photographs (c) 2005 Paulina Chreścionko, Wojciech Habdas.